Uzağa attım kendimi
Beni yordu buralar
İçine taşan kalabalıkta
Beni kimse fark etmedi
Zaman çürütür bizi
Yaşamdan sepetinde
Kendimizi ararken
Kirlendi güzel bahçeler
Kaçacağım bu bahçeden
Onlara benzemeden
Kaçacağım bu bahçeden
Umudum tükenmeden
Kaçacağım bu bahçeden
Gökyüzü hala güzelken
Kaçacağım bu bahçeden
Onlara benzemeden
Tozlanmış sorularla
Geçiyorum caddeleri
Herkes kendi yolunda
Tanınmıyor insan yüzleri
Derin mevziye düştüm
Sıcak ateş hattında
Cephanem çoktan bitti
Ama umudum bitmedi