Mahsun Kirmizigul Yoksun Sen

Bir yağmur damlasında
Hayatın kıyısında
Savrulduk dört bir yana
En olmadık zamanlarda
Yoksun sen yağmurda
Yoksun sen odalarda
Yoksun sen sokaklarda
Yoksun sen
Sen sol yanım, sen telaşım
Gözyaşlarım, arkadaşım
Bir yel esti aniden
Alıp götürdü seni
Kırıldı kol kanadım
Sensizlik felaketim
Böylesi bir gidişin
Açtığı yara derin
Ömrüm son bulana dek
Kalbim sadece senin