Mahsun Kirmizigul Boyle Kaderin

Bir rıhtım kenarında
Sonsuzluğa bakarım
Uçun göçmen kuşlar uçun
Hasretlerdeyim nöbetlerdeyim
Benim gönlüm yaralı
Sevdalardayım duraklardayım
Benim kalbim yaralı
İnsanlar içinde bir başımayım
Dönülmez yollarda çıkmazlardayım
Yarını olmayan bir hayattayım
Seviyorum seni senden habersiz
Şahidim olsun bu dağlar
Şahidim olsun insanlar
Eğer sana kavuşmazsam
Sarsın beni topraklar
Bir rıhtım kenarında yine onsuz
Çaresiz bir başımayım
Uçun turnalar göçmen kuşlar uçun
Onu öylesine sevdimki
Yüreğime kalbime ve hatta hücrelerime kadar işledi
Ama o bilmezki mutsuzluğu yorgunluğu yalnızlığı
Herkes böylesine mutluyken ya ben
Ben böyle şansın ben böyle hayatın
Ben böyle kaderin
Sevdiğim var bu ellerde
Uçun göçmen kuşlar uçun
Hasretlerdeyim nöbetlerdeyim
Benim gönlüm yaralı
Sevdalardayım duraklardayım
Benim kalbim yaralı...