Kubilay Karca Yarinim Yok

Yarınım yok ayarımı bozdular
Zamanım az yolum ayaz önüm toz duman
Yarınım yok ayarımı bozdular
Zararı yok ölüm olur acıma son durak
Dönüşü yok bu yolun
Gidenlere bi sor
Günahlarını masaya meze diye koy
Bana bunu yapan hayat bir gün seni de üzer
İnan ki olmuyor
İnan ki olmuyor
Yalnızlığa feryat kork pervasız dert derya
Sert rüzgârlar mert efkâr dert etmezsen ders evham
Eyvahlara gizlenir endamın geceler mazine eder isyan
İnsan tanıdıkça sürüngenlere döndüğünü görürsün eyvah
Vazgeç medet ummaktan en yakının bile sana güveni sancılı
10'unda mutlu 30'unda kaybedeceksin aşka dair inancını
Dağlarında çiçek açmıycak yat kapısındasın içtiğin hancının
Gözlerin kan çanağı bi' gerçek seni istemediğin izne ulaştırır
Gel deli bu divane
Buna hasret ilave
Bi' nefesten ibaret…