Kubilay Karca Sigara ve Karanfil

Bu sabah içimde kötü bi niyet

Çıktım evden de küfrederek

Tabi örseledi kalbi tek kelime

Ben yüz yıl batsam doymam pisliğe

Kırmızı ışıkta bekliyodum

Beyaz takımla yakamda karanfil

Takıldı aklıma bir soru lakin

Muhattap yoktu başımı eydim

Annem görse ne derdi ki şimdi

Benim bu halimi beğenir miydi

Elin çocuğuna da özenirdi tabi

Serseri olmamı istemedi ki hiç

Yaşatıcam annemi villalarda

Eli değmiyecek hiç soğuk sulara

Tabi gerçek oldu dimi hayallerin

Ben sorumsuzluğumun esiriyim

Babam yaslandı koltuğuna

Dikkatle baktım ilk defa ona

Üstünde beyaz gömleği lakin

Yakası sararmış umrumda değil

Göz bebeğinde bi et parçası var

Yüzünde onca yılın kasfeti

Zamanında çok esip gürledi

Koskoca çınar kurudu şimdi

Gece kasvetli sokakları

Esir aldı yine bizi günahkarız