Jan Soykok Kafamin Ici

kafamın içi, odam gibi
her gün heveslenip de bi türlü toplayamadığım
hayallerim kırık, ruhuma batıyo
ince ince
ne yapsam olmuyor
adımlarım beni
hiçbi yere götürmedi
yerimdeyim
vitesi bire alsam, iter misin arkamdan?
saatler günler aylar yıllar bıraktım ardımda
şimdinin hizmetindeyim
kafamdaki sesler susmak bilmiyor
heveslerim artık doğar doğmaz ölüyor
çırpındıkça batıyorum
daha da derinlere
tünelin ucunda bi ışık varsa bile
ben onu göremiyorum
kafamın içi mahşer yeri
esaslı br kaos
bi türlü kurtulamadığım
bi yerlerde bi şeyler yanlış
ve eksik oldukça
bir çıkar yol peşindeyim