Heijan Bahtimin Karasi

Yazacak pek bir şeyim yok aslında
Hiç kimseye bahsetmedim olanları
İçimde kalanları
Bırak böyle kalsın
Sonunda o gün gelir biter hasret
Ve tabi kavuşuruz yalanları
Anlamıyorum insanları her birinde ayrı maske
Aslında aynı derde içiyoruz da bahseden yok
Doldum iyice!
Ben nasıl anlatayım olanları
Kimselere konuşmadan bitermiydi bu dert sence (ahhh)
Bu böyle olmayacak gözüm
İçim birikmişken bahsetmemek
Bu bildiğin zulüm
Oysa ne güzel sona ermişti sizin pembe dizi
Unutmuştuk olanları
Neden çıkıp geldi ki şimdi?
Vazgeç
Lan oğlum unut artık olanları
Her gün aynı derde içiyorsun da
Burda gülen var mı?
Herkesin solunda yarası
Önünde rakısı duruyor
Bi senmi aşık oldun
Bahtımın karası!

Oooof bırakın da kanasın
Kanasın!
Sen nasıl bir yarasın
Bi senmi aşık oldun
Bahtımın karası!
Bahtımın karası!

Yolunu gözlediğim zamanları
Gözlerime baka baka
Anlattığın yalanları hatırla
Bitmeyecek bi sevdaya yelken açmıştık
Sense bi başkasının dalgasına boğuldun unutma
Şimdi çıkıp geldin
Ne diye bekliyorsun?
Aynı yalanları konuşup
Aynı sürüyü güdüyorsun da
Benimi yokluyorsun söyle!
Yer miyim bu kahpeliği (hee)
Şimdi nasıl böyle iyi mi?
Geldiğin gibi git
Burda alışmışım yokluğuna
Çok seviyorum
Eğer duymak istediğin buysa anlatayım
Kimselere anlatmadım olanları
Şimdi git de kafam açılmasın be
Sana mı dert yanayım
Her gece Karaköy`de bir meyhanede
Bazen abuk subuk olaylardan
Karakoldanezarette
Kimi zamansa mahallede bir köşede
Öyle böyle geçiyor günler
Sana ne bundan
Bi s*ktir ol git artık be!

Oooof bırakın da kanasın
Kanasın!
Sen nasıl bir yarasın
Bi senmi aşık oldun
Bahtımın karası!
Bahtımın karası!