Gokhan Turkmen Seni Sevmeyi Agir Oduyorum

Her gün biraz da aşkı yitiriyor
Yüzündeki gökkuşağının ağrılı rengi
Sabahlara yakın sessiz gelişleri
Hırsız gibi kararsız, kararlı
Yatağımdasın kırk yıllık yabancı
Vazgeçti direnişim
Seni sevmeyi ağır ödüyorum
Vazgeçtim yana yana
Seni sevmeyi ağır ödüyorum
Vazgeç yüreğimden düşlerimden
Yaralıyım dillerinden
Ben değilim seviştiğin
Affedemem beni affet
Gidiyorum uzaklara, sensizliğe
Kahretsin yapamıyorum
Kaçtıkça sana geri dönüyorum
Kahretsin yapamıyorum
Seni sevmeyi ağır ödüyorum