Yine havalandı gönlümün kuşu
Konmayınca bu can pirden ayrılmaz
Hakkın azraili göğsümden dinde
Almayınca bu can pirden ayrılmaz
—
Mollalar oturmuş alim alim alim kefenim biçer
Dülgerler oturmuş tabutum çatar
Ağaçtan gemlenmiş geziyor atlar
Dinmeyince bu can dosttan ayrılmaz
Pir Sultan Abdalım gönlüm rızadan
Ali düldüle binmiş gelir kazadan
Bir dolu verseler hüsnü rızadan
İçmeyince bu can dosttan ayrılmaz
Hüdey hüdey hüdey hüdey
Gel gönül yiyip içelim
Bu güzellik geçer bir gün
Alem param param olmuş
Alim sırrın açar bir gün
—
Yeyip yedirmesi hoştur
Dert çekmeyen yürek taştır
Can dediğin huma kuştur
Kuş kafesten uçar bir gün
Hatayim gördüm düşümde
Hiç hilaf yoktur işimde
Baykuş mezarın taşında
Garip garip öter bir gün