Erdal Erzincan Gonul Ister

Aman ey
Gönül ister gülün koklamasını
İzin vermez bağa girem bağbancı
Dedim bir gül alam kıyamet ile
Sanar bu bahçeye girdi talancı

Aman ey
Deli gönül yine yanıp ağlama
Ciğerimi aşk oduna dağlama
Zaman güzeline meyil bağlama
Kimi denkbaz olur kimi düzenci

Aman ey
Güzel al giyinmiş başında vala
Beni mecnun ede çöllere sala
Cevlani ister ki yanında kala
Gittiği kapıdan dönmez dilenci