VERSE 1 (Radikal)
Dumanlanmış kafalar ve de insansız kara sahaları lazım
Kendini aynada gördüğün tip; başkasının
Hepimiz bağımlı bi şeylere
Alkol, sex; dayattı kokaine
Extasy hapları satanlar caddede karanlık işlere bulaşır habire
Hem ben ne diye tükettim ömrümü boş yere
İşe gide gele, gide gele yaşlandım, patronum kodaman oldu ben köle
Dönerse talihim yaşarım dönmezse fark etmez sen yaşa sana inanırım
İnsanın egosunu azdıran yalanın farkına varıp da kökten kazıyın
Yazık, yazık böyle bir alın yazı yazık
Yaşarken ayakta öldü mü yazık
Ömrünü versen de hep aynı fasıl, sorun bu asıl
Bırakın bu pozları maskeyi çıkarın, maskeyi çıkarın ve bi kenara asın
NAKARAT (Emre Armağan)
Bile bile uçuruma gide gele hayatla boğuşa boğuşa kavga ediyoruz
Göre göre hatayı yapa yapa yolunu sora sora doğruyu buluyoruz
VERSE 2 (Radikal)
Hırsları tüketti dünyayı kalmadı bişey
Tükürdüm ömrümü kalmadı size
Kalmadı bişey size kalmadı bişey
Nefretle bakıyorsa gözler, aralar soğuk
Hayattan tiksindim egonuzun aksine her şeyin gelecek sonu
Açmadı çiçekler hapishanede gelmeyecek karanlık bulut
Bu yüzden unut dedi bana sokulup
Kurtlar soframda köpeklere yem olur