Damla Deli Sefir

Gün yüzünü açtı.
Aşk, kör seyre döndü .
Bil, yazını yazdı,
Kömür karası gibi.

Gel, yükünü al da git.
Yolunu kaz da git.
Yaranı yaz da
Ruhun belası gibi.

Yavan bi sevinç olur.
İzi hep kalır.
Sonrası beter.
Aklın belası gibi.

Sağır bir sevgi eker.
Göğsüne sefir.
Rengini duyar olur
Belki bir ses ver.
Gündüzü iter.
Karaya esir.
Rengini gören olur belki
Işık ser.