Ciwan Haco Si u Se Gule 2

Ji bin kaş kevroşkek rabû

Pişt belek zik çilpisî

Belengaz ducanî kevroşkek çiyê

Dil di dev de wisa reben

Meriv tîne tobê



Tenha tenha bûn dem bêqisûr

Berbangek tazî bû

Niherî ji sîh û sisiyan yek

Di zik de valahiya giran a birçîtiyê

Por û rih bûne bihostek

Di pêsîrê de sipih

Mil qeydkirî

Mêrxasekî kezeb pola

Nehirî carekê li kevroşka belengaz

Carekê li pişt xwe

Filînta wî hat bîra wî ku di bin baliyva wî de xeyîdî ye

Hat bîra wî caniya ku ji deşta Heranê anî bû

Anî bû bi moriyên şîn û beş

Simsipî

Beza tolaz û reqsok

Mehîna wî û ya qemer û seglawî

Çawa firîbûn li ber xozatê

Eger niha weha bê çare û girêdayî

Weha li pişt wî loleke sar nebûye

Dê bikarîbaya xwe bisbarta bilindahiya

Ev çiya çiyayên dost qedera wî dizanî

Bi xwedê evder ji mere rûreşî nakin

Ev destên hoste

Ku di carekê de xwliya cixarê vêketî

Zimanê koremarê ku di bin tavê de

Mîna çîkekî du benda difirîne



Ev çav tucaran nehatine xapadin

Ev çav ku ji pêş ve dibînin

Qiyameta geliyên ku li benda aşîtan e

Û bi bêbextiya bi berf nerm

Ya hindefan bê çare

Ew dê bahata kuştin

Ferman bi hêvî bû

Êdî bila çavên wî marzerkên kor

Dilê wî teyrên barata bixwara