Ciwan Haco Serboriyek

Dîlbera m'rûnist

Dîlbera m'rabû

Weke hinek tistJê ve xuya bû

Wê parsekî hist

Bi çav û birû

Axê vemalist

Û çû.

Min da dû

Nêzîkî tenist

Bûm û min got û;

ÃSdî bes, te kust

Vî dilê zarû.

Go; "deng me ke hist!...

Bilezîne zû."

Ez û yara seng

Çûn ber çemekî

Rawestan li teng

Hêsîn kemekî

Têde rengareng

Gulên bîhneki hebûn.

Go qeseng;

Ew yara bengî

"Be hîs û be deng

Divê mêzeki

Wî marê li çeng

Marê koreki

Ji kemê bi ceng

Mi-d'vê berzekî

Ev bergeha ha

Wargehê min e

Tevî mi-j'te ra

Bex; û mizgîn e

Marî ji kema

Hanê derine

Bikuje bila

ÃSdî nemîne

Wê gav ev sînga

Sor û spî ne

Ji cotikên memka

Ji xwe r'hilîne

Bide ber geza

Xwe pê vejîne

Serm e, zilam î

Ji pey min ve be

ÃSdî b'temamî

Evin ne ew e

Ku d'kî beyanî

Ma b'çav û dev e

Bengî û ram î?

Minji dil da te

Ser vî meqamî

Dilpiritî me.

Tu bo min qam î

Lê, çikim nezan?

Xisim û xam î?"

Dile rebeno

Rebeno dilo

Bi jan û kovan

Bi xem û kulo

Me go, "carekî

Biçêjin wilo

Ji evîna xwes"

Evînê çilo

Anî serê me?

Jinê l'me sêlo

Kir bi xetere

Dîlo rebeno.

Rebeno dilo!

Nasît û nezan

Bi derd û kulo!