Hala içimde bir şey, sanki umuda benziyor.
Bana unutma diyor susuyorum.
Orda uzakta bir yerde, artık zayıflayan bir ses bana vazgeçme diyor.
Duyuyorum.
Bir rüya içinde, ağır ve sessizce, ince buz üstünde yürüyorum.
Önümde duvarlar, gözlerimde bağlar, alevler içinden geçiyorum.
Hayat daha kaç kere vurup, kaç kere kıracak...
Kaç kere yıkıp, kaç kere savuracak...
Kalbim daha kaç kere çarpıp, kaç kere duracak...
Kaç kere inanıp, kaç kere unutacak.