Cem Adrian - Buruk Sözleri
Artık senin olmadığın bu ev...
Benim cehennemimdir...
Bıraktığın bir yarım hayat...
Benim tesellimdir...
Gözyaşlarım akmıyor artık...
Gözyaşlarım senindir...
Bak çocuklar hiç gülmüyor artık...
Bunun suçu benimdir...
Ah içimde...
Ah içimde...
Sen giderken eğilen yüzüm...
Benim acizliğimdir...
Bastığın her kaldırım taşı...
Senin cinayetindir
Durdurmuyor, hiç durmuyor artık...
Zaman felaketimdir...
Her gün can alıp, her yeni gün veren...
Umut benim zehrimdir...
Ah içimde...
Ah içimde...
Kırık dökük bir can
Yitik bitik bir kalp
Yanık yenik bir aşk var içimde…
Zifir siyah bir his
Feryat figan bir ses
Emanet bir nefes var içimde...
Kırık dökük bir can
Yitik bitik bir kalp
Yanık yenik bir aşk var içimde...
Zifir siyah bir his
Feryat figan bir ses
Emanet bir nefes var içim hep...
Buruk...
Seni, sen giderken gelen yağmurlara emanet ettim
O çok sevdiğin kır çiçeklerine, vazgeçirip sonbahardan...
Seni taze ilkbaharlara emanet ettim...
Seni çıkmaz sokaklardan, uzun yollara...
Karanlıktan aydınlığa emanet ettim...
Derinlerden bulutlara, siyahlardan beyazlara emanet ettim...
Tüm yazgıları silip ellerimle, seni başka bir kadere emanet ettim...
Seni kendimden sakınıp, bir başka kalbe emanet ettim...
Seni bir felaketten esirgeyip, bir umuda emanet ettim...