Azad Penaber Ketim 1

ji bo parîk nan keko
ji bo parîk nan
ketim..
ketim reya dûr
ji ber kû
di zarokên min ên piçûk henin
ji bo wan ketim reya dûr
ji ber kû ew hîn piçûkin...
ji bo parîk nan keko
ji bo parîk nan
rojê ke bêbext, bûm êstirk
ketim...
ji çavên dayka xwe yî
kû xwedê qedera we, bi tenîya reș nivîsî...
ji ber kû ez neferê gellekî xizan bum
ji ber ku bavê min xizan...
ketim...
di bêrîka bavê xwe yî feqîr da
du kaxet nîv bûm rojê ke bêbext
ji dilê wî da bişkuvîm û ketim...
ji bo parîk nan keko
ji bo parîk nan
ketim...
ji ber kû ez mirovek
ji qewmê cotkar û karker bûm
ji gelê xwe nesîbê xwe girtî bûm
ketim...
Dawiya dawî...
tenê ji bo parîk nan keko
tenê ji bo parîk nan
ji bêkesî ya xwe yî çardeh qatî de
devdevkî ketim...
zorekên min hîn piçûk bûn
ji pêsîra dayka xweyî wek wan piçûk
șîr dimêtin...
ketim keko
ji kûranîyek muxlaqî de ketim
ji bêkesîyek...
bi qedera xeyî reş ketim...
li dorî min wekî min
sêzdeh bêçare
sêzdeh "bê" kes…