Araz Azhar Nefes Al

Bu şehir soğuk ve karanlık her yanı sahte bi yüz,
Yüzüne gülerler elbet.
Bu şehir küçük ve gözünde büyür,
Zamanı deler saatler.

Durdurup vur uyduruk bi şiir yazıp oku
Kuruntunu bul hislerinden ayırt onu sokul
Ceplerinde kuruş kuruş menfaatler olur
Zaten istiyorsa yanındasın onun ama

Bu şehir beni boğuyor
İçim nefret dolu inan bana bunun sonu yok
Karışıyo fikirlerim cümlelerim tercümanım olur zaten
Kaybettikçe kazanmamız için bizim tecrübemiz oluyor

Soluyorum dumanları şehir beni karalıyor git gide düşüyorum dibe
Bişeyleri hissederek yaşıyorum sonum kötü olsa bile deli gibi gülüyorum yine!

Nakarat

Şehirimin ayazına ayağımı bassam
Sadece nefes al 2x
Gezer tepemde ki bulutlar aşkla
Sadece nefes al 2x
Bide buna kendim inansam
Sadece nefes al 2x
Kabanına dolanan o soğuğa inatla.


Bu şehir koyu vede boş içi dolu nefret
Yüzü asık neşe dolu ifadeler sahte
Gözü kara özü bok çözüm ara sonu yok
Yine ölüm açık ara mesafeler koyuyor

Sanki olmadı derdimiz hiç
İzbede bulmadık kendimizi
Bu şehir yuttumu derdimizi
Aslında buluştu ellerimiz

Karanlık bi sokak başı yaşım geçiyoken adımlarım ağırlaşır hızla
Bu şehir beni daha nasıl yutabilir derken daha dibe çeker hayalime sarıldıkça

Herşey yavaşlıyor
Dünya bile
Herşey yavaşlıyor
Bu dünya bile


Nakarat

Şehirimin ayazına ayağımı bassam
Sadece nefes al 2x
Gezer tepemde ki bulutlar aşkla
Sadece nefes al 2x
Bide buna kendim inansam
Sadece nefes al 2x
Kabanına dolanan o soğuğa inatla.