Alparslan Yilmaz Vadesi Dolmush Huzun

Sen benim iki gözümün çiçeğiydin
Ben de çok suladım
Gözümde çok büyüdün
Ne gönlüme sığdın ne de ömrüme.
Sen bir demet vadesi dolmuş hüzün
Bense vicdanı amiyane kalmış iki kör gözüm
Senden gelecek bir demet çiçeği burnunda sözün
Yolunu bekler oldu bu ömrüm bu da son sözüm
Dil infilak etse gam olur her yanı
Tutamadı gönül seni, silindi cihan-ı her anı
Ne hummalı baktı oysaki derinden
Ne yaptı ne etti dinmedi gönlünün galeyanı