Agoni Leyla ile Mecbur

Huzur saçlarında dalganır seyrederim çekinmeden.

Bu gün farklı biraz,bulut özlem ölüm ve ben.

Zarar ziyanmışın nerde gülüm nerde diken.

Gözümü açtığım 24 saatlerim senle biter.



Neden ağlamaklı kardeşimlerim ölmedi ben.

Neden mutluluk hep çamur nerde beyaz söyle neden?

Sana mutlarımı vermedim mi?

Neden kurak bıraktın beni,suyum sendin bin derede..



Alnından öpsün seni yazdığım bu şarkılar.

Kızım furkanı siktir et agonun büyük hakkı var.

Herkes benden bi bok olmıcağını söylüyor.

17 yaşındaki leyla'ya şarkı yazıyom haklılar..



Kül oldu bitti umut yarınlarım endişeli

Şairin halinden anlamıyor adi şehir.

Elimde büyümüştün koşmayı öğrendiğin

Seni başkasında gördüm,ulan nasıl az içeyim.

Evvel zaman içinde kalbur saman içinde. Develeri boşverin. Leyla varmış. Leyla ile Mecbur yürürlermiş. Mecbur yere düşmüş.Leyla onu geçmiş, beklememiş. Mecbur kalkmış ona yetişmiş. Yürümüş yürümüş. Sonra Leylaya yetişememiş. Leyla yine yürümüş ama tek yürümüyormuş. Sonra Mecbur yürümeye çalışmış. Pek yürüdüğü söylenemezmiş. Öyle olmuş. Bu masal da burda bitmiş. Onlar muradına ermiş. Biz sabaha çıkalım..



Başımı önüme eğdiren tek kusur hadisesin.

O günden bu yana ninni söylüyormuş sanki sesin.

Seni saraylarda yaşatıcağıma söz verdim.

Gülümse,sol yanımda vadidesin.



Yüksekten uçuyorum ben seni görmek umudum.

Yüzünü görmek varken seni gömmek olur mu?

Uykularına gafletsin kilit kaplı bu ruhun.

Seni hiç unutmam demiştim geçti vakit bunu unut.



Ölmekten beter olmuş mecnun gibi mecbur.

Agoni aynı zaten boşver furkan gibi keş bu.

Koyu karanlık hakim benim sabahlarıma hep buz.

Güneş doğucaksa doğsunda,pis ellerimi sen tut.



Gülüşlerim mekruf sayılabilir yoksan.

Şeytana uyup bu gün yeminlerimi bozsam.

Küçükken istediğim oyuncaklar pahalıymış

Senide manevi istedim akıl noksan.