Dr. Zehir Sessiz

Bugünlerde kimselere güvenemez olmuşsun,

Savrulan yaprak misali sararmışsın solmuşsun.

Herkes yalnız deyip kendine sarılmış,

Yalnızlığı görüp herkes e üzülmüşsün.

Bugünlerde sonlara aldırmaz olmuşsun,

Kederlenip, rakıya vurup, gülümseyip susmuşsun.

Herkes aynı diyerek silaha sarılmış,

Aynaya bakıp kimsin deyip şarjörü boş bırakmışsın.

Ölüm geldi sessiz, ne gören var, ne duyan,

Bomboş sokaklarda bir sen misin ağlayan.

Bana yakın olmak zor, sen Tanrıya dur yakın,

Ne olacaksa olsun artık, başkasından yok farkın.

Bu ikiyüzlü dünyada gülmez bütün insanlar,

Bazıları vardır ama üzülmez ki ölü canlar.

Ayakta bir ölüyüm, yalnızım ve deliyim,

Üzülmem ki boşuna zaten doğuştan kederliyim.

Dünya umurumda değil, serseriyim neredeyim.

Bir tabutun içine koy, karanlıkta bekleyim.

Boş ver bütün kederi, ayrılığı dertleri,

Ölüm geldi sessiz ne gören var ne duyan.

Nakarat:

Ölüm geldi sessiz, ne gören var ne duyan,

Bomboş sokaklarda bir sen misin ağlayan,

Ölüm geldi sessiz, ne gören var ne duyan,

Bomboş sokaklarda bir ben miyim ağlayan.