Anil Yildirim Yakishikli Vedalar

Merhaba sevgilim,

Ojeli ellerine dokunamayışımın kaçıncı yıl dönümü bilmiyorum

İçin de titriyordur

Yaram fazla gelme demiştim

Sahi içinde sabahladığın kalbi nasıl da deştin?



Anlamıştım zaten aşkı toz duman etmenden

Sabaha kadar uyumayıp çıkınca erkenden evden

Anlamıştım giyiminden, saçının şeklinden

Birinin kollarındasın bıktım her şeyden



Hangi bahar filizlenir kalbin? O zaman geleyim.

Zaten hayat bana çok da fazla gülmemiş.

Delinmiş bir sandalın içine koydum hayallerimi,

Kim bilir belki de bu yüzden suya düştü hayallerimiz.



İçime attığımı bir gün sana belli etmedim

Suratın benim yüzümden hiç bir gün asık gezmedin

Benim kıyılarıma bak birde sayende savaş alanı

Seni kutlarım sayende son on yılı yaşayamadım



Bana bak,

Bağırıp çağırıyorum denizlere

Her gün sensiz kalarak çektim cezamı yürüyüp gittim

Ama yazık ettin sen

Dünyalara küstüm ben

Koyamadım kimseyi yerine yinede



Başka birine kaydığını görünce aklının,

İçimde Şubat soğukları gelipte kol gezecek gibi.

Üzüleceğim için üzülme, kalkıp açarım şarkımı

Belki çay demlerim belki de açarım bir rakı



Sonra saat ilerleyince çıkar hatıra kutusu

Bir kaç şarap tıpası birkaç da konser bileti

İçimde bir gün dönecek olmanın o lanet korkusu

Sen yarım yamalak kalmışlığımı nerden bilesin



Bana bak,

Bağırıp çağırıyorum denizlere

Her gün sensiz kalarak çektim cezamı yürüyüp gittim

Ama yazık ettin sen

Dünyalara küstüm ben

Koyamadım kimseyi yerine yinede



Sana yakışıklı vedalar bırakıyorum,

Çünkü sen dış görünüşe önem verirdin hep.

Bir de yarım kalmış bir şarap bırakıyorum.

Çünkü sen yarım bırakmayı da severdin hep.



Sarıldığımda sırtında parmak izlerim çıkardı.

Ne acı, bir daha böyle sevilmeyecek.

Seni içime öyle bir gömdüm ki,

Bu mezarlığı ziyaret etseler de nerde olduğunu kimse bilmeyecek.