Kent sharkilari Sonunda

Karanlık bir gece bir şiir feneriyle

Gecenin göğsüne sokuldum gidiyorum

Silinsin istedim göğümden resimler

Gelmesin peşimden mevsimlik gülüşler

Alnını öptüğüm akşamı hatırladım

Aynalar görmüştü radyolar duymuştu

Her yalan eksiltti bizdeki gerçeği

Sonunda kuruttuk bahçede çiçeği

Yabancı yollardan bir tren vagonunda

Sevgiyi inciten her şeyden kaçıyorum

Yoruldum şehirden betondan demirden

Işıklar gölgeler gürültü ve senden