Musa Seis Senden ogrendim

Kimse bilmez ne zaman nerede
Acaba kimden zarar gelir
Dostlarımı tanıyamaz oldum söyle bana kimden emir
Öyle bir hayat yaşadım ki
Cenneti gördüm cehennemi de
Yılan gibi koynuma girip sonra arkamdan vuranları da

Canım onlar beni kral biliyor ağladığımı kimse bilmesin
Zor günümde bile ayakta biliyor ağladığımı kimse duymasın
İçim yanar yüreğim sızlar sağdan soldan atılır yalanlar
Ben yazarım titrer dağlar yazarım ben melekler ağlar

Hayat hadi gel beni mağlup et
Ya da bırak beni yolu bana tarif et
Hep bir ileri iki geri felaket
Sana yapacaklarımı da merak et
O da bunu biliyor o da beni geriyor
Her gün yine beni baştan yazıyor
Taş atıyor baş yarıyor can alıyor gemi değil bak kaptan batıyor

Senden öğrendim seviyorum deyip yarı yolda bırakmayı
Senden öğrendim seviyorum deyip yollarda ağlatmayı
Gözlerini kattım gözlerime seninle baktım ben her şeye
Yalan söylemeyi terk etmeyi senden öğrendim ben her şeyi

Senden öğrendim seviyorum deyip yarı yolda bırakmayı
Senden öğrendim seviyorum deyip ardından aldatmayı
Gözlerini kattım gözlerime seninle baktım ben her şeye
Yalan söylemeyi terk etmeyi senden öğrendim ben her şeyi

Sen hiç darmaduman bir ailede barış için savaştın mı?
Tuz buz olmuş bir aynayı toplamaya çalıştın mı?
Sen sevdiklerin uğruna hiç yalanlara alıştın mı?
Karıştın mı belalara düştün mü çukurlara?

Hayaller kurmanı kimse istemez işine gelmez çünkü onların
Kalbi kalmamış ahlak yok sevgi kalmamış saygı kalmamış
Söylediklerim belaltı mı her pozisyon penaltı mı?
Her sert bakışlı delikanlı mı? Bilinmeyenler yeraltı mı?

Seviyorum deyip yarı yolda bırakmayı gururunla oynayıp
Yollarda ağlatmayı senden öğrendim iyi günde yanında
Olmayı kötü günde çekip gitmeyi senden öğrendim