Muhalif Ölürüm Ben Geceleri

Dürüst ol bi' kez olsun, hiç mutlulukla tanıştın mı??
Dön ve bir bak aynaya; sûretin gözlerinle barışmış mı??
Sanmıyorum, on yıl oldu; depresif bi' yüzle gülüyo'sun
"Can" dedikçe senin canın çıktı
Etle tırnak ayrılır da senle ben berâberiz
Ne yar ne yârenimsin (ama) hem dert ol hem devâ getir
Kaç gecemiz sabahsızdı, kaç sabahsa ışıksız??
Tebessümler yeşerttik hep ağlamaya devâm edip
Küfürlerimle kirlenip cürümle doldu kadehler
Şiddet gözümü bürüdü yine, şu kanından bi' kadeh ver
Dişlerim sıkıldı rûhum sıkıştıkça Araf'ta
Her taraftan şeytan fısıldar şarkılarını hasetle
Yüzümde patlayan yumruk benim mi, Tanrı'm??
Kollarımda sigaralar yakan parmaklar benim elim mi, Tanrı'm??
Gerilim arttı gecelerimde, uykularıma sindi ölüm korkusu
Doğrusunu istersen ben delirdim artık..!
Uyku mezar, düşlerim kefen gibi; bak
Ölürüm ben geceleri
Öfke nöbetleri zorlar nefesimi, ah
Kâbuslar hiç bitmedi...!!!
Kimse yoktu yanımda bi' sen kalırken sorgusuz..
..Ki sormamıştım aslâ, benimle var mısın yok musun
Yokluğun nâhoş tadında yitirmiştim kendimi
Karanlık bir mahâlde çıkmaz sokaktan bi' yol bulup
Korkusuzluk ütopyaydı kopya hayâller yaşarken
Geri kalan ömür kim bilir kaç yelkovan, kaç akrep?!
Zaman akıp gider avuçlarımdan damla damla yaşla
Hâlime gülerler odama saklanan bi' kaç hayâlet
Emânetime hıyânet etmekle mükellef
O kahpe adını zikredince kan fışkırır yürekten
Allah'ım, eğer olur da karşıma tekrar çıkarsa..
.."elvedâ"dan ibâret tek cümlelik bi' cüret ver
Ben senim ve sen de bensin; anladın mı, gerizekâlı??
Boynundaki o yağlı urgan benim elimde bağlı
İlâçlarla böldüğün günler tükenmek üzere
"Hayat" denen cümleden geriye hepi topu üç kelime kaldı..!