Mehmet Toksoy Kimsesiz

Güzel bir çocukmuş o vakti zamanında…

Uzun saçlarıymış özgürlüğü sanki zan altında

Durmadan da gülümsermiş İzmir'in sokaklarında

Büyürken çok düşermiş, sonra tükenmiş

Bir gün elbet biter her şey, sen yinede üzülme

Çocukluğun paramparça şiddet, baskı, zulümle

Geçen bütün hatıralar kazınmışsa beynine

Bir gün bütün hak yiyenler gelecektir kendine…

Otoriteden bu yüzden hep nefret etmiş her zaman

Çekirdekten isyancı bir canavardan feyz alan

Çok insan olmuş zamanla, cesurlaşıp meydana

Çıkanlar hep geç kalırmış, ömür bitti baksana !

İlk okul zamanlarında rap müzikte tanışmış

Ve bir şekilde derdini kağıtlara anlatmış

Baskılarla büyümüş hep, saatlerce ağlamış

Ve ihtiharı çok düşünmüş, fakat yapmamış !

Dolaşmış Nusaybin, Nizip, Osmaniye, Mersin

Peki şehirler bu duyguları anlatır mı dersin ?

Ömre kalabalık diyenler yalnızlığına gelsin

Boşver ulan, boşver yine, mücadeleye değsin !

Hiç olmamış çocukluktan arkadaşı malesef

Ve dertleşecek kimse yokmuş geçmişini yad eden

Bundan ötürü karanlıkmış zihnindeki sahneler

Yeltenmiş birçok kez ama uzak durmuş maddeden…

Gençliğinin ilk yılları sıkı milliyetçiymiş

Sonradan tüm görüşleri reddetmeyi seçmiş

Müzik yaparken keyifle kendinden geçermiş

Ve daima protestmiş, fazla sertmiş…

Yolunda gitmemiş hiç güzel gönül işleri

Zaten o da yorulmuş, inancını öldürmüş

Her gidenin arkasından sigara söndürmüş

Gün geçtikçe halkı gibi, zihni de bölünmüş…

Özgürlüğü sevmiş hep, buymuş endişe !

İnsana insan olduğundan değer vermiş hep

Bulduğu her fırsatta sövermiş geçmişe !

Buna rağmen düzelmemiş, elde hiç bir şey…

Aylarca tedavi görmüş, sedatif haplar

Daha kötüye götürmüş, sebebi gaddar

Kimseyle dertleşmemiş, içinde saklar

Ona yüksekler konuşmuş hep, ‘'Gel hadi atla!'Hızlı geçmiş anlattığı üniversite yılları

Yabancı terimler dolu okul kitapları

Minnettar kaldığı bir çok güzel arkadaşları

Ve ezberlemiş isyan dolu başkaldırı marşları

Hakkında çok palavralar dönmüş tanınmadan

Zaten anlatmamış derdini hüzne darılmadan

Neyin nesi olduğunu sorarlarmış güya

Irkı insan, memleketi bütün dünya !