İbrahim Dizlek Özcan Türe-Soytarı Zaman

Boşa aldım hayatımı
Tepe taklak gidiyorum hayatın dik yokuşunda
Gözümü karartım bu soytarı zaman da
Beni bu canımdan bezdirenlere yazıklar olsun
Korkum yok azrailden
Lakin haysiyet kalmamış ölümün duruşunda
Dostu düşmanı seçmek zor bu soytarı zamanda
Menfaat için adam satanlara yazıklar olsun
Eskiden asalet vardı insanların duruşunda
Özüyle sözü belli olurdu her konuşmasında
Sonu belli olmayan bu hayat savaşında
Mert ile namerti seçmek zor bu soytarı zamanda
Özüyle sözü belli olmayanlara yazıklar olsun
Dostuna ihanet edenlere yazıklar olsun
Zengin yalanı doğru fakirin doğrusu yalan olmuş
Vicdan terazisi kalmamış insanlarda
Mevki makam için her şey mübah olmuş
Hakkı savunmak zor bu soytarı zamanda
Hak yerine kula kulluk edenlere yazıklar olsun
Gel gardaşım ayrı gezme
Kula kulluk yakışır mı?
Zalıma boynun eğme
Kula kulluk yakışır mı? Yakışır mı? Yakışır mı?
Eskiden büyük büyüklüğünü küçük küçüklüğü bilirdi
Herkes hakkını alırdı atasından kalan terbiye hazinesinden
İnsanca yaşamak zor bu soytarı zamanda
İnsanı insan ayıranlara yazıklar olsun
Eksimiz artımızdan fazla
Bu yaralar kapanmaz bu tozla
Yerle yeksan olacağız bu hızla
Geçmişi unuttuk bu soytarı zamanda
Aslını inkâr edenlere yazıklar olsun
Çıkar arsalarına kurmuşlar gönül saraylarını
Aşktan ruhsat almamış sevdalar
Sevgiden eser kalmamış bu soytarı zamanda
Yârine ihanet edenlere de yazıklar olsun
Gelmişinden geçmişinde habersiz yaşıyor gençlik
Hafızasını kaybetmiş insanlar
Adresi olmayan odalarda tutuluyor tüm kayıtlar
Özgürce yaşamak bu soytarı zamanda
Dilimize zincir vuranlara yazıklar olsun
Hak yerine kula kulluk edenlere yazıklar olsun
Akarsu darda kalsa da
Dünya halkı hep ölse de
Bunun sonu ip olsa da
Kula kulluk yakışır mı? Yakışır mı? Yakışır mı?