Halit Bilgiç Cano

Zifiri bir geceydi yar
Gittiğin gün, gittiğin gün
Aylar oldu, yıllar oldu
Sen gelmiyorsun, sen dönmüyorsun

Gözyaşlarım yollarında aktı kurudu
Aktı kurudu, aktı kurudu

De gel de gel, be kitapsız bu can yoruldu
Bu can yoruldu, vallah yoruldu
De gel de gel, de gel cano bu can yoruldu
Bu can yoruldu, vallah yoruldu


Sonbaharda yaprak gibi
Dalımda soldu, dalımda soldu
Simsiyah saçlarım beyaz
Kar beyaz oldu, kar beyaz oldu

Baktığım her yerde cano resmini gördüm
Resmini gördüm, resmini gördüm
De gel de gel, be kitapsız bu can yoruldu
Bu can yoruldu, vallah yoruldu


Şiir

Gidişinle kalemimi yüreğime sapladım
Kanayan acılarımı yutkunup
Kaybolan anılarımı topluyorum
Amed’in kaldırımlarında
Bedenimin en kanlı yerlerini sürsem de Dicle’ye
Sensizliğin acısı yok olur mu?
Adının dört harfi beynimin en rüzgarsız yerlerinde
Fırtınalar estiriyor cano


Demlenmiş yalnızlığımı yudumluyorum
Ayaza kesmiş gecelerde
Ah sevdiğim, saatler gidişinde durmuş
Hasret akıyor ayak uçlarımdan
Gel hadi, de gel artık
Bu can yoruldu cano