Elsa Ebru Gecenin Belasındayım

Gözlerimde asılı kaldı,
giderken baktigin bu suret,
Yalvarır gibi bakmıştım
sana, bir kal bile demedin!
Titredi ellerim, ben aldigim
nefesi simdi kime veririm...
Hadi anlat biraz, rüyaydi de, geçti de!
Ben kandirdim, sende inandin geçti de!
Yalanlar söyle bana, inandir!

* * * *

Ayaklarim kirilmisti o yüzden
yillardir varamadim yanina,
Sen günden güne mutluluğa ileri,
ben ise hep bir adim geri!
Ben daha doyamamistim kokuna,
sana dokunan bu kimin elleri?!
Yardim et ALLAH, yine yapisti yakamiza
birilerinin günahli elleri...

* * * *

Biçemedim ettiğini varlığına,
biçtikçe hayatima yoklugunu ektigimi
Nasil anlatirim insanlara, en kalman
gereken zamanlarda gittigini ?
Nasil unutursun? Tanidik
gelmedimi bu yaralar?
Ayak sesinden tanirdim oysa Seni!
Ne simdi bu yabanci tavirlar?

* * * *

Nasil olurda degmez kalbine
bir kez olsun acilarim?
Benim canim bana acirken,
senin asılmamış bile suretin!
Yalvarırdım ALLAH´a, O gece
bunlari görecegime ölseydim!
Üzdü beni gördüklerim,
öldürürdü görmediklerim!
Ne yani, boşamıydı emeklerim?
Ben o gün bu gündür
yürüyemedim; Hala emeklerim...

* * * *

Açtığın yaralarima bir
dikis atip öyle gitseydin!
Gülümsemistim giderken,
sonrasini görmedin.
İçimde binlerce SEN varken,
sende birtane etmedim!
Sonsuz gökyüzünde ben, sonumuzu gördüm,
O gün bu gündür gökyüzüne küstüm!

* * * *

Karışığım, yüzümde
artiyor kırışıklıklarım,
Saçımda ki beyazlara değil, sensiz
gecen zamanlara düşmanlığım!
Sensiz sol yanimi ağrıtıp,
uyandiran gecelere kırgınlığım..
Kızma güzel AŞK, sana
değil kendime ağlarım!

* * * *

Hata bizdeydi, öremedik mi ağları,
Sulamayi biraktim bende
artık, kurak kalbini!
Çoktan biraktim
Dua´larimda seni dilemeyi,
Nerdesin diye sorma şimdi,
Sensizliğin vedasindayim!
Günesin karanliginda,
bu AŞK´in selasindayim!
Nerdesin deme işte,
ayaklarının altındayım!
Çaldığın gururumun,
kirilan kanatlarindayim!
Bir daha gitmem demiştin ya,
gittigin o günün yalanlarindayim!
Aldattığın günün, enkazindayim...
Sorma bee, bir Eylül akşamı
açmadığın o kapinin karşısındayım!

* * * *

Vazgectim herşeyden, varligindan,
varlik içinde yokluğundan!
O yokluğuna tutuldukça,
beni asagiya atmandan,
Kalbimdeki yaralari
„öp gecsin“ demekten,
Vazgeçtim sakat ayaklarima,
degnek olmandan,
Ben vazgectim güneşimi,
siyaha boyamandan!

* * * *

Gidiyorum işte, gitme diye akıttığın
sahte gözyaslarin senin olsun,
Çaldığın yillarimda, yüzümün
gözümün sadakasi olsun.....