Aspova Kapı

– [ aspova ; ] –
Sağ kalanlarımız var mı?
Bu sandığa masum cesetler saklı
Baktık etrafta herkes haklı
Kalsın bu sokak bizim kalsın bu sokak
Tatava yasak sen yorulduk san
Rahatla uzan derdimiz var eksik olmaz
Git ona (git ona) git sorma (git sorma)
Hayat bu çelmeyi çok seviyor benim
Ahtım var deli gömleğim yok
Hecelere yükledik abi bi ton tasa dert
Başa yok hiç farklı bir ton
Kaçmadı kavgamız aynı
Aynamızda bizim
Açmadık perdeler karanlık oda
Sanki korkuyormusun yoksa kalk yanımdan
Hayat varsa üçyüz
Sayfalık kitaplarından
– [ nakarat iki kere (aspova) ; ] –
Kaçıncı kapalı kapı bu bu
Açılmayan mazileri hatırlayıp durdur
Hangi tarih yazdı bunu söyle
Unutulduk unutulduk
– [ lider ; ] –
Neyine güvenir ruhum söküp
Alıp elimle tutarım onu
Her adım başı pusu
Ne zaman uyudum o zaman
Yapıştı yakama huzur
Yürünen uzun bir yol gidince
Dönülmüyor ve sonu görülmüyor
Yaradan ölünmüyor ama şakadan
Ölün yok (yok,yok,yok)
Uçsuz bucaksız yolculuklarla
Konuştun aslında konu şu dilinden
Dökülen cümlenin hedefi sonuçtan
Oluşur
Bu seni yıkar ve eder adam nereye kadar
Gerçeğin kapılır bir yalana
İçinden çıkılmaz bu halin
Acısı dökülür sigarana
Bir yanımda sen ve bir yanımda
Ben hep üçümüz bir arada
Gözlerimizin özlemi gökyüzünden
Boynundan asılı filamalar
Yüksekten izlerken bu şehri
Nefretin dönüşür canavara
Kaçamaz olursun dizlerin üstünde
Sürünmek istersen kefenin cebinden
Para çıkar
Bunun için yaşa bunun için geber
Bokun içinde debelen uçurum ucunda
Tepeden zemine bi düş hele tüm
Kelimeler istemsiz şekilde
Dönüşür birbirine bu şekilde
Dönermi çark
[hızlı geçiş ; aspova]
Kabuslarım gerçekten görününce
[hızlı geçiş ; lider]
Uyanmak istediğim bir cehennem
Saf karanlığının gölgesinde
– [ nakarat (aspova) ; ] –
Kaçıncı kapalı kapı bu bu
Açılmayan mazileri hatırlayıp durdur
Hangi tarih yazdı bunu söyle
Unutulduk unutulduk
Sonuçta gidenler onlardı
Yakas ettin yalnızlıktan
Pek asildin eskilerde üzülme
Tepende yine güneş doğacak
Gece içtin kara sütünü gününün
Ölümsüz olmak istiyordun
Şarap gibi yıllanırken aklın
Bardağın dibinde kaldı korkun
Şimdi geçmiyormu forsun (hayır)
İçinde sadece korku kaldı
Meleklerle yarışmak niyetken
İçindeki şeytana borçlu kaldın
Sonsuz artık bu yoksunluk geri
Gidişini resmediyor talihin
Aklına getir hep faniliğini pimanlık
Bu dünyaya tabi değil hiç
Hangi kapıyı açacağına ver karar
Karanlık olmadan her taraf
Yalpalar yüzüne düşen o ışık
Ortasındasın hep kışın düşün
Taşın sadakat en büyük sınavın
O yüzden yer alır inançların
Aklınını kaybettiğini düşünme
Sadece yanlış taraftasın
Tüm kazanımlar biter bir gün para
Gibi aşk gibi dostlar gibi
Burnun sürter yoklar dibi
Kavuşamayan tüm kollar gibi
Farklı pusudaki yollar gibi
Bedenin düşer yoklar dibi
Gündüz gözüyle ölmek gibi gün
Bitip özüne dönmek gibi
– [ son ; ] –