Ahmet Arslan Yazmam Gayrı

Geciktin gelmek için, kar düştü alevime
Közün bile kalmadı, sildim gönül defterinden...
Bırak yaşananları, aklımda tek kelime
Sözün bile kalmadı, sildim gönül defterinden...

Ne hicaz bir şarkısın, ne türküsün dilimde
Hatıralar eridi bıraktığın elimde
Gözlerinin rengini yitirdim hayalimde
Yüzün bile kalmadı, sildim gönül defterinden...

Gittiğin günden sonra yürek sensiz yetimdi
Her saniye can ile ödenen diyetimdi
Çeke çeke tükendi, çile bir yana şimdi
Hüzün bile kalmadı, sildim gönül defterinden...

Güller nasıl ağlar gör, kırılsın dalların da
Her gece kahırla yat kederin kollarında
Nice rüzgarlar esti, sevdamın yollarında
İzin bile kalmadı, sildim gönül defterinden...

Artık ben aşka değil, aşk bana esir oldu
Uğruna harcadığım günlerim asır oldu
Acılarla yoğurdum, yüreğim nasır oldu
Sızın bile kalmadı, sildim gönül defterinden...

Kim derdi ki bu gönül bir gün senden cayacak
Müptelan olan yıldız avucundan kayacak
İtiraf et, yenildin, elinde oynayacak
Kozun bile kalmadı, sildim gönül defterinden...

İncitmez asla sevgin, serçe neylesin dağa
Gözyaşınla örsen de düşmem tekrar o ağa
Yıllar önce bu aşkı gömdüm kara toprağa
Tozun bile kalmadı, sildim gönül defterinden...