Yunus Dishkaya Were

Gund razaye, kûçik razane.
Heyv derneketiye, stêrk wenda ne,
Têlên sînor serpişt pal dane.
Fersend ev fersend,
Were!
Ev beden e li hêviya te...
Evîn her der e, her gav e li min,
Îşev ne her şev e bedewa min,
Şev şeva qewlê me
Û bang te dikim:
Bide dû şopa evînê.
Were!
Were
Hê ku şev tarî ye,
Hê ku Nisêbîn razayî ye
Were bedewa min,
Nehêle şevek din qewlê me.
Dû bajar bi me bihisin,
Dû sînor bi evîna me....,
Ma ne, hetîketî ye?..
Were