Yigit Uslu Bozukluk

sadece korkaklarmı yoksa dece iyilermi kaçar
hani gelir ya o an bırakmak istersin
belki, yeni bir ufuk açılır hayatın derinliklerine
anlayın anlamayın hiç bir şey umrumda değil
hani masaya otururuz ya atmaya tutma başlarız
karşımızdakilere üstün gözükmek için
yalanlar söyleriz umurlarında olmaz
hatta hoşlanırız elbet her şey biter bir gün
ışığım sönüyor artık gidiyorum buralardan
kirlenmiş insanların arasında yaşamak eziyet
benden sizden biri yaratmayı nasıl başardınız
benim ışığımı söndürmeyi nasıl başardınız
her şeyin daha fazlasını istemek zorundayız özgür olmak içim
umarım bensiz mutlusundur çünkü bir sürüye katamadım kendimi
uzuklaşıyorum sizden senden hatta kendimden
daha fazla yer istemiyorum neden dünya neden
bana söylediğiniz önerdiğiniz hatta gözleriniz
hiç biri umrumda değil
bir veda havası bir veda bir veda bir veda bir veda havası