Ugur Ersoz Kir

Yorgun vede bitkinim bro rengi yok artık çizgimin
Geriye dönmek illet gibidir hatta üzerime yapışan lanet kir gibi
Şan şöhret para pul markalar artık çekmiyor ilgimi doydum
Gece 1 gibi doldurup içkimi yakarım bitkimi yazarım metnimi
Herkes aynı yolun peşinde ben hala kendimi dinliyorum niye
Artık duymuyo kulaklarım hakkıma yapılan tek bi yorum bile
Korkumu çoktan öldürdüm korkum beni öldürebilir diye
Ama şimdide cesaretim var bigün ölebilirim korkmuyorum diye
Ne yollar aştım tek başıma aynalarda bile başka biriyken
Daha kendimi tanıyamamışken umudum yok bro başka birinden
Sana derdimi çok dinlettim al çocuk al yak paketimden
Bende aynı sen gibiyim bak kulağıma takamam saçma ritimler
Kafamın içinde filimler dönüyo neden hiç birinde mutlu bi son yok
İki kişilikliyim ama niye bilmem hep biri diğerine kuruyor komplo
Herşeyi unutabilmek isterdim anılar bana yapıyorken boykot
Hergün kendime söyledim bunu dünya dolu ama kulları bomboş
Deli biri gibi kendinle konuş, bu derdin ne uğur güvendim hep oğlum
Sen iyi biri gibisin kardeş merak etme bigün üzenler olur be
Boşalttım artık bu güven depomu ve yağmalamışlar gidenler onu
Bu hayata dik durman gerekir bak düşersen eğer ki gülenler olur
Artık sakin kalmalıyım bu kafamın içinde depremler var
Dünya kirli bi çöplükmüş bunu anladım artık heryer manyak
Küllüğümde ben birikmişim yıllar boyunca izmarit gibi
Bedenim yirmibeş olabilir ama ruhum ellibeş çok garip demi
Bunu bana kader öğretti ellerimle kendimi gömmek neymiş
Sen yanım hala yaşamaya çalışırken bi yanım ölmekteymiş
Ruhum deli gömlek giymiş kalbim kalbine kör bekçiymiş
Bi dilek tuttuk yıldızlardan o dilek bile gülmekmiymiş
Çok yürüdüm inan bu yolda durdum vede kendimi geri çektim
Mühim olan kazanmak değildi en azından denemekti
Dünya bana gülüşünü gizler anılar bizi mahfedip izler
Emin ol yalan hikayeler bile daha gerçektir sahte birinden