Yıllarım boyunca çektiğim hasret
Bir damla gözyaşı oldu da gitti
Ne güldü yüzüme ne kavil kesti
Açmadan çiçeğim soldu da gitti
Şu uzun geceler bahtsız sabahlar
İnledim sızladım çok çektim ahlar
Dizilse bir yana bahtı siyahlar
Dünya yetmiş kere doldu da gitti
Mevlüt İhsani’nin her neşesini
Sevda güç bağladı kelepçesini
Gönlün zambağını menekşesini
Felek deste deste yoldu da gitti