Teoman Kardelen

Bir telefon çığlığıyla
Yalnız bir güne uyandım
Bir an yanımdasın sandım.
Dün de yok, yarın da yok
sonsuz bir şimdi içinde
o an nefessiz kaldım
Başka türlü birşey bu
Yalnız seni isteyen
Başka türlü birşey bu
Sen gelsen aniden
Kardelen, uçup gittin elimden
Peki, yine döner misin?
Sen kardelen, açıversen yeniden
Beni hala ister misin?
Aynı cümleyi on kere okurum
Bir şey anlamam, çünkü
Aklım hep sende
Eski bir rüya uğruna
Başka bir rüyaya tutundun, keşke
anlasan sen de
Başka türlü bir şey bu
Yalnız seni isteyen
Başka türlü bir şey bu
Sen gelsen aniden
Kardelen, uçup gittin elimden
Peki, yine döner misin?
Sen kardelen, açıversen yeniden
Beni hala ister misin?
Sen kardelen, uçup gittin elimden
Peki, yine döner misin?
Sen kardelen, açıversen yeniden
Beni yine sever misin?
Başka türlü bir şey bu
Yalnız seni isteyen
Başka türlü bir şey bu
Sen gelsen aniden
Kardelen, uçup gittin elimden
Peki, yine döner misin?
Sen kardelen, açıversen yeniden
Beni yine ister misin?
Sen kardelen, uçup gittin elimden
Peki, yine döner misin?
Sen kardelen, açıversen yeniden
Beni yine sever misin?
Beni yine ister misin?
Beni hala sever misin?
Kardelen.
Kardelen.
Kardelen.