Tarkan Gun Gibi

Bir başka yakıyor onun ateşi
Öpüşü iç çekişi gülüşü bir başka
Kalbimde baş köşededir yeri
Huzura kavuştum kollarında
Avera kuytularda bir çareydim
Buz gibi soğuktu yalnızlığı gecelerimin
Gün gibi doğdu yarim
Zifiri karanlığıma
Tam ümidi kesmişken
Yetişti imdadıma
Bundan böyle ben
Ölsem de gam yemem
Bu dünyanın kederi yükü
Vız gelir bana
Çok çekti çok
Çok üzüldü çok
Habire alev alev
Yandı söndü bu yürek
Ama yitirmedi yine o aşka inancını
Sonunda yüzüne güldü felek
Lafımı olur o istese
Varım yoğum her şeyim onun
O istese
Bu can feda bir bakışına
Tutuşunca tenin tenimde
Zaman durur sanki.
Onun bir nefesi...