Servet Kocakaya Insana Muhabbet

Kimse bana yaren olmaz yar olmaz

Mertlik hırkasını giydim giyeli

Dünya bomboş olsa bana yer kalmaz

İnsana muhabbet duydum duyalı

 Düşüncem hükümdür benliğim esir

İnsanları sevdim dediler kusur

Kimi korkak dedi kimi de cesur

Kurt ile kuzuyu yaydım yayalı

Kimi benden kağıt ücret arıyor

Hal bilmeyen dipte beni soruyor

Dostlar ölümüme karar veriyor

Sefil selimiyim dedim diyeli dost