Petek Dincoz Alabora

Alabora
Karar verip de beni andığın gün
Usul usul konuşmadan gel
Hatalarını görmen de mümkün
Gururun mu aşka engel
Sebep olduğun her üzüntüyü ben
Suya düşen gölgeme yazıyorum
Unutulur elbet ne günlerden geçip yandım biliyorum
Ellerin bomboş uzaklara bakıp ararsın yana yakıla
Aldığın her nefes acıtır ikimizden de çala çala
Kurduğum hayali savurdu bi rüzgar b de fırtına
Dalgalar içinde kalan ruhum değil bedenim alabora