No1 Mutsuzlar

No.1 - Mutsuzlar Sözleri

Yine yeni metin belgesine yazıyom

Hisselerim hislerimin mezarını kazıyo

Kader acı beni üzdü stereo

Gel bana gel bana yerim inferno

Parladı sigaramın ucuna bi salya

Yol alana yol alma hakkı bedava

Bu ne dava bu nasıl bi kar yağmadı

Ama bembeyaz oldu bi anda

Beni anla ama deli sanma

Soğuk ama üşümeye üşenmem asla

Komik olmaya çalışma dostum

Komik olmayana da gülüyoruz burda

Depresyon ruhunda sansasyon

Yaratır olmazlar umurumda olmazlar

Nefes aldım mikrofona yaklaştım

Siz yaklaştınız ama ben kaçtım!

Ama sormadı kimse bu halin ne

Ben tek başımayım hep

Başa sar beni yak ve bi daha dinle

Yoksa bile bi sorun üret

Depresyon dip depresyon

Ateşten gömlek ve buzdan pantolon

Kendine yük olan insanlar

Tıpkı benim gibi kamburlar

Ama sormadı kimse bu halin ne

Ben tek başımayım hep

Başa sar beni yak ve bi daha dinle

Yoksa bile bi sorun üret

Depresyon dip depresyon

Ateşten gömlek ve buzdan pantolon

Kendine yük olan insanlar

Tıpkı benim gibi kamburlar

Ruhumun içine girip cehenneme ulaş

Hiç yoksa amacın amacıma bulaş

Barışmak içinde savaş niçin bu savaş

geç kalırım ama yine yürüyorum yavaş

Benim gibi takılan insanlar

Tıpkı benim gibi kamburlar

Atıp tutarlar arkandan ama

Parayla yine seni alkışlar

Unuttum geçmişi bu on beş ayda

Uyumamak için kafanı duvara vurma

Hissettim ama göremedim güneşi

Söndürün ışıkları eskisi gibi

Mermi ol hadi benim kalbime yerleş

Yer mi o uyur ama akıllı bir keş

Yalan ağzına yuva yapmış genç

Biliyorum ama bunu yaşa ve de sen seç

Ama sormadı kimse bu halin ne

Ben tek başımayım hep

Başa sar beni yak ve bi daha dinle

Yoksa bile bi sorun üret

Depresyon dip depresyon

Ateşten gömlek ve buzdan pantolon

Kendine yük olan insanlar

Tıpkı benim gibi kamburlar

Ama sormadı kimse bu halin ne

Ben tek başımayım hep

Başa sar beni yak ve bi daha dinle

Yoksa bile bi sorun üret

Depresyon dip depresyon

Ateşten gömlek ve buzdan pantolon

Kaderine katlanan insanlar

Tıpkı senin gibi mutsuzlar