Kubra Yildiz Kirik Kalpler Mezarligi

Nefesin kesilir
Boğazın düğümlenir
Sözlerine esir olur
Sessizce kabullenirsin

Ama çalıyor sirenler
Canın pahasına
Yok olmaksa tek çaren
Bekleriz aramıza

Kırık kalpler mezarlığında
Ararsan bulursun beni
Bir buğuyum camında
Kaybolur, kaybolur giderim

Kırık kalpler mezarlığında
Kırılmadan girilmez ki içeri
Şayet biri seni de yok saydıysa
Hayaletsin onun için sadece birileri

Kimi kendini kaybeder
Kimi de sevdiğini
Ama hepimiz aynıyız
Bu yolun derbederi

Bırak yesin içini
Kederin seni yok etsin
Kalbin kalınca geriye
Elbet sen de geleceksin

Kaybolacaksın
Kendini ararken sen de kaybolacaksın
Onu ararken de
Kendini burada bulacaksın
Çünkü o hiç sende olmadı
Ve kalbin de bu mezarlığın olmalı

Sen hep varolursun burada
Görürüz birbirimizi
Varsın onlar anlamasın
Bizim dilimizi

İzin ver sarsın dikenler
Bedenini
Daha az acıtır
Onların izleri

Olmaz gelemem yanına ben
Kırık kalpler mezarlığına aitim