Kubra Yildiz Kirik Kalpler Mezarligi

Nefesin kesilir

Boğazın düğümlenir

Sözlerine esir olur

Sessizce kabullenirsin



Ama çalıyor sirenler

Canın pahasına

Yok olmaksa tek çaren

Bekleriz aramıza



Kırık kalpler mezarlığında

Ararsan bulursun beni

Bir buğuyum camında

Kaybolur, kaybolur giderim



Kırık kalpler mezarlığında

Kırılmadan girilmez ki içeri

Şayet biri seni de yok saydıysa

Hayaletsin onun için sadece birileri



Kimi kendini kaybeder

Kimi de sevdiğini

Ama hepimiz aynıyız

Bu yolun derbederi



Bırak yesin içini

Kederin seni yok etsin

Kalbin kalınca geriye

Elbet sen de geleceksin



Kaybolacaksın

Kendini ararken sen de kaybolacaksın

Onu ararken de

Kendini burada bulacaksın

Çünkü o hiç sende olmadı

Ve kalbin de bu mezarlığın olmalı



Sen hep varolursun burada

Görürüz birbirimizi

Varsın onlar anlamasın

Bizim dilimizi



İzin ver sarsın dikenler

Bedenini

Daha az acıtır

Onların izleri



Olmaz gelemem yanına ben

Kırık kalpler mezarlığına aitim