Kendimden Hallice Gün Ağlarken

Değişiyorsun ve üzülüyorum

Son olanlara gülemiyorum

Gerçeklik algım gitti

Rüya mı bu anlamıyorum

Sanki dün gibi her şey

Ben ağlarken sarılışın

Şiir tadında sevişmeler

Gün ağrırken yazılışın

Teker teker

Hepsi aklımda(Aklımda)

Geçer gider

Belki kaçmazsam(Kaçmazsam)

O Şehrin boktan sokaklarında kaldı anılarım

Hayalin ortasında yalnızlık kaçık bi akıl

Üzülmek istemek bi gönüle gel demek gir içeri aslında fazlasıyla yalnızım

Kokusu kaldı sadece üzen acıların garip bir girdap hali aslında bütün anılarım

Bi yel savururken hasretini her şey daha boktan oluyor ve her şeyden kaçıyorum

Yeter yeter demek yetmez ki bazen yıkılan umutlarıma hep bir mezar kazıyorum

Ellerimde dikenler…