Ezginin Gunlugu Donemem

Yine yalnızlık içim buruk, suya ay düşmüş
Bir sevda daha eksildim, hayallerim kırık
Aynaların aklına uydum birden gün döndü
Baka baka bir çocuğu büyüttüm, sevincime ak düştü

Bir yalnızlıktır dolanmış dilime
Ben de böyleyim işte
Sevdalardandır çekildim kendime
Artık ben de böyleyim işte

Dönemem yoluna gül seremem, aynaya aldandım
Gelemem kendimden geçemem, gözyaşıma kandım

Bedel bedel bir yorgunluk dizlerimi çürüttü
Satır satır bir yalnızlık hep içimi üşüttü
Yine kendimden vazgeçtim açılmadan solmuşum
Hep görmezden geldim ya, görünmez olmuşum