Esat Kabakli Dede Korkut

Şol gökleri kaldıranın,
Donatarak dolduranın,
"Ol!" deyince olduranın,
Doksan dokuz adı ile…
 
Dayadım sana belimi,
Kudretinle tut elimi,
Yoğuram ana dilimi,
Anamın ak sütü ile…
 
Tanrım Türk gönlümü yastan,
Kılıcımı kirden pastan,
Kurtarırsan ben bir destan,
Derim ağız tadı ile…
 
Ses vermez Oğuz illeri,
Niye susmuş bülbülleri,
Koy tutuşsun gönülleri,
Ergenekon odu ile...
 
Kış günleri yaza ersin,
Kırk ince kız kilim sersin,
Bayındır Han şölen versin,
Kırk devenin budu ile…
 
Dedem Korkut der ki “Evet,
Vardır düğün, dernek, davet,
Fakat Oğuzlar'da devlet,
Olmaz dedikodu ile!”
 
“Pis sularda kir arınmaz,
Sisli günde yol görünmez,
Düşman üstüne yürünmez,
Casus ile, cadı ile!”
 
Er odur ki ün salası,
Kına girmeye palası,
Oğul hey bozkurt balası,
Büyütülmez dadı ile!”
 
Şol gökleri kaldıranın,
Donatarak dolduranın,
Ol deyince olduranın,
Doksan dokuz adı ile…