Erdal Erzincan Ismail Ozden-Ogul

Gömdüm oğul seni toprağa gömdüm
Kanlı gözyaşımla pınara döndüm
Tabutun üstünde dirildim öldüm
Seni vuran eller kırılsın oğul

Doymadım sesine fidan boyuna
Kalın ip taktılar ince boynuna
Gül gibi düştün toprağın koynuna

Seni asan eller kırılsın oğul

Giden oğul hiç gelir mi yerine
Ah evladım yaram indi derine
Hele bakın şu zalımın şerrine
Seni yakan eller kırılsın oğul