Ender Balkir Shu Benim Divane Gonlum

Benim divane gönlüm

Yine hubdan huba düştü

Mah cemalin şulesine

Çalkalanıp göle düştü

Kiminin meskeni külhan

Kimi derviş kimi sultan

Herkes yari ile mihman

Bana yarden cüda düştüm

İntizarım hak kelama

Kamilden gelen selama

Rüzgar esti şu aleme

Bize bad-ı saba düştü

Birgün felek cana kıyar

Bizi kaptan kaba koyar

Kimi atlas libas giyer

Şükür bize aba düştü

Kul Yusuf'um der bu demler

Gözümden akıttın nemler

Çekticeğim bu sitemler

Bana yardan reva düştü