Artik ne bir deniz, ne bir rüya,
Ne bir agaç ne de bir uzak yol.
Mesafeler daralıyor;
İçime dönüyor,
Kıvrılıyorum karanlığıma.
Derin uykularla sarmaş dolaş,
Yağmur sularını biriktiriyorum.
Kıyılarım kurumuş, ölmüş balıklar.
Hem afakta, hem enfüste
Cağırıyor beni yalnızlığım.
Bir ağaç olsam sanki
Başım değse bulutlara,
Lüzum olmazdı sanki
Dalgalarla çarpışmaya.
Bir derin deniz karaltısında
Yitik ümitlerle çoğalıyorum.
Acı perdesi çekilmiş, sönmüş yıldızlar,
Kıvrılıyorum karanlığıma.
Derin uykularla sarmaş dolaş
Yağmur sularını biriktiriyorum.
Kıyılarım kurumuş, ölmüş balıklar.
Hem afakta, hem enfüste,
Cağırıyor beni yalnızlığım.
Bir ağaç olsam sanki,
Başım değse bulutlara.
Lüzum olmazdı sanki,
Dalgalarla çarpışmaya.