Cevher Salkım Söğüt

Salkım söğüt gibi

Yerde elin kolun

Bir fırtına hal hatır

Sormadan geçtin

Bilmem ayağa kalkar

Doğrulurmuyum

Bağrımdan en körpe

Filizleri biçtim

Bir oyuna kandı

Susamış gençliğim

Bedeli can oldu

Özlenen hiçliğim

Sevdaya yazıldı

Gelmişim geçmişim

Bu aşkım hem ilkti

Hemde son oldu