Cevher Salkim Sogut

Salkım söğüt gibi
Yerde elin kolun
Bir fırtına hal hatır
Sormadan geçtin
Bilmem ayağa kalkar
Doğrulurmuyum
Bağrımdan en körpe
Filizleri biçtim
Bir oyuna kandı
Susamış gençliğim
Bedeli can oldu
Özlenen hiçliğim
Sevdaya yazıldı
Gelmişim geçmişim
Bu aşkım hem ilkti
Hemde son oldu