Saat 12

Bülent Ersoy - Saat 12 mahnı sözləri

Karanlığımın örselenmiş
Ve tükenmiş kimliğinden yazıyorum
Merhaba çocuk;
Kaldırım taşlarına baktığımız
Esmer Ankara'nın yüzümüzü kavurduğu
Dudaklarımızı çatlattığı
Gözlerimizi doldurduğu
Karanlık bir odanın en duldasına
Ve bir çok gidişin ardına yaşanan
Ağlanan bir gecenin hapsinden yazıyorum

Merhaba arkadaş;
Gidişinle mi başlayacaktı
Kalbimin yeniden kanaması?
Ve özlemin, beni böyle çırılçıplak
Bir yangının ortasına mı bırakacaktı?
Öyle çok yoruldum ki çocuk
Bu kaçıncı sensiz gece?
Saymadım, adını koymadım,
Ve öylesine değiştim ki,
Görsen hem kaçar, hem de ağlarsın
Ben bu ayrılığı anlamadım çocuk

Hala karanlık odamı aydınlatan,
Bir elmanın yarısı sen, yarısı ben olan,
Siyah beyaz bir hatıranın fotoğrafı baş ucumda
Cebimde burnunu sildiğin o üç kuruşluk peçete
Yakut misali yanıp duruyor kalbimin üstünde
Ve ben kalemi kağıdı elinde hasrete pervane
Seninde dediğin gibi yaramaz bir şairim yine
Soyadım ince yaa,
Yine ondandır ince mevzulara takılıp kalmam...

Dizlerine başımı koymayı,
Başını dizlerime koymanı özledim
Öyle çok özledim ki özlemden öte
Aslını sorarsan kalbini kırmak değil ,
İncitmek seni, asla!
Yemin ederim niyetim ağlatmak değil
Bütün sözlerim; çıkmazlara sokan yokluğuna,
Bu karanlık odanın içine bırakan hatıralarına
Ve dahası bir kere sesini duyamayışımadır...
Öfke değil, nefret değil
Benimkisi hüzün sadece sevdiğim...

Sigaramın katranında boğuluyorum Ankara sokaklarına
Senden benden arta kalan o mum yarasına
Dudaklarımı gömüyorum
Sonra acı içinde geceye sönüyorum,
Yoksun yaa... Gelmiyorsun yaa... Uzaksın yaa
Yokluğunun ağır bedeli ve hepsi darbedir ...